Wejściu kapłana na platformę towarzyszyło głośne skrzypienie drewna, które mogło przyprawić krasnoluda o zawał. Jednak był to fałszywy alarm, ponieważ platforma dalej wisiała w miejscu, platforma jedynie odrobinę zachybotała się pod ciężarem krasnala.

Metalowa płytka pod naciskiem obniżyła się z metalowym szczękiem. Po chwili, platforma ruszyła powoli w dół, nierówno przyśpieszając. Im niżej znajdowała się drużyna, tym mniejszy zdawał się być zasięg kostura, mrok zbliżał się powoli do drużyny, coraz gęstszy...

Kiedy zasięg kostura wynosił już praktycznie niewiele więcej niż pięć metrów, winda zaczęła zwalniać. Zwalniająca winda wjechała w dziurę, przypominającą jakby szyb kopalniany. Kiedy winda się zatrzymała, drużyna miała przed sobą zaczynający się tunel zapewne kopalni, co można było wnioskować po widocznej drewnianej podporze.

Sion zaczął ostrożnie podążać za krasnoludem. Owszem tunel wydawał się być dość wąski, ale mniejsze światło tylko pogorszyło jego poczucie bezpieczeństwa. Coraz bardziej mu to przypominało jego wyprawę do Ishtazu. Gdy mniej przyjemne szczegóły zaczęły mu się przypominać, doszedł do wniosku, że małe światło to nie taki zły pomysł. Wiele podziemnych drapieżników reaguje agresywnie na światło o czym się już kiedyś przekonał.

- Nie podoba mi się tutaj, tym bardziej że wydaje mi się że nie jesteśmy ani trochę bliżej wyjścia. Nienawidzę ciasnych przestrzeni... - Trel mówił ściszonym głosem, w którym słychać było zdenerwowanie a może nawet i cień strachu?

Krasnolud wsłuchał się w melodię stukotu metalu o kamień, przymknął nawet na moment oczy. Spoważniał jednak po chwili.
- jakkolwiek nie byłyby to znane mi dźwięki, w tym miejscu nic nie wydaje się żywe. Te konstrukcje... krasnoludzka robota. Ale kto by spokojnie wydobywał z takimi rycerzami dziwadłami piętro wyżej...- mówił, zamyślając się na moment. Nie słyszał nigdy o krasnoludach ożywieńcach, a przecież to tęgi gatunek, ktoś pewno by już ich wykorzystał. Spojrzał na resztę- spróbowałbym, może to która twierdza zrobiła podkop i trafimy na ich posterunek. A nawet jeśli to... no. Wy uciekniecie- spojrzał na nich poważnie, patrząc w kierunku, z którego słyszeli dźwięki- Są pytania?

- niby gdzie mielibyśmy uciekać? Tam na górze jest ślepy zaułek, nie mamy gdzie uciekać.

Krasnolud po wysłuchaniu Trela i wyłapaniu gestów Siona potaknął głową krótko.
- więc postanowione. Szyk jak zawsze, panowie. Ta chusta to niezły pomysł, jeśli są żywi to mają swoje sposoby na przebijanie tego mroku tak czy siak... więc próbujemy podejść. A dyplomację zostawiacie mi. A broń w ręce tylko na mój znak, Trel. Krasnoluda łatwo urazić- powiedział pewnym siebie głosem, po czym jakby zasalutował im obu po kolei, prężąc się, i ruszył w kierunku odgłosów.

Tunel, całkiem stromy jak się okazało ciągnął się jeszcze kawałek, odgłos proporcionalnie do pokonywanego dystansu rósł na sile - drużyna mogła też w nim rozpoznać zapewne odgłosy towarzyszące kopaniu tunelu. Drużyna miała już źródło dzwięku - zapewne jakichś kopaczy - prawie w zasięgu światła kostura. Nie widać było z ich strony żadnego źródła światła, kopacze zapewne byli w mgle, takiej samej jak wszędzie.