Quinkan mógł ujrzeć młodego chłopaka, który właśnie odsłonił główną rozrywkę w parku rozrywki Sukkub. Nie był nią jednak zainteresowany, przynajmniej od momentu kiedy już nie oddychała i robiła się zimna. Darkar zdjął buty i włożył nogę w lewą nogawką. Spodnie nieco go cisnęły, wydawały się rurkowate, ale były lepsze niż nic, więc Darkar wszedł w spodnie zwodniczej kusicielki. Trzeba było przyznać, że spodnie naprawdę do niego pasowały i mogły zwrócić uwagę nie jednego kochającego-inaczej. Założył z powrotem buty ciesząc się, że uratował jednak właściwego potwora, skoro dalej żyje. Spojrzał mu w oczy, następnie w zęby i marzył, by to coś poszło do jakiegoś kowala i parę z nich wyrwało. Udawał jednak spokojnego i pozytywnie nastawionego, bo wiele mu nie zostało.

-Dzień... dobry.... Ty rozumieć ja? Znać język wschód?

Tymczasem okazało się, że wyekwipowanie się w nowe spodnie +5 do sexapilu to nie był głupi pomysł, ponieważ robiło się coraz chłodniej.

Miecz pozostał pomiędzy dwoma powodami do nieufności, kobiety. Lepiej było przed potworami, z którymi próbuje się Darkar zaprzyjaźnić, nie machać niepotrzebnie zaklętą stalą.

Ostatnio edytowany przez Domi7777 (2017-06-15 18:54:21)

Całkowicie mokry człowiek w ciemnych spodniach, czarnej marynarce i czerwonej koszuli spokojnie podszedł do kobiety na koniu. Wydawało się, że ją lustrował wzrokiem z ostrożności czy ona też zaraz nie wyciągnie skądś miecza. Podniósł ręce do góry w geście pokoju i stanął ok 2 metrów przed jej koniem.
-Przepraszam, wie Pani co tu się dzieje? Tam ktoś właśnie zabił kobietę i kradnie jej spodnie, a ja myślałem że to tylko LARP jakiś. Nazywam się George Librom, proszę, pomoże Pani?- mówił dość szybko i niespokojnie. Miał nadzieję, że chociaż ona okaże się w miarę normalna choć wygląda jak typowa cosplayerka z konwentu fantasy.

Darkar po krótkiej chwili dopiero zauważył, że owy potwór nie był czarny, a biały i nosił czarny, podejrzany strój. Po kolejnych kilku chwilach do jego mało dziś ogarniętego mózgu dotarła lekka obawa monstrum o swoje ubrania.

-Pozwól, że spróbuję mówić wyższym poziomem języka, mam nadzieję że zrozumiesz. Te spodnie to trochę głupia sprawa, wolałbym nie biegać pół-nago. Chciałbym Ci się przedstawić, Darkar, książe z rodu Larpów. Prawa ręka króla Ligtwood. Prawa, ponieważ sam król tak jak ja jest mańkutem. Sam rozumiesz. A ty z jakich krain pochodzisz?

Darkar nieśmiało wysunął swoją lewą dłoń, po czym ją cofnął i pamiętając o manierach wysunął prawą, udając że nie pamięta o ostrych zębach i nieznanych zamiarach potwora. Dostrzegł na własnej ręce gęsią skórkę, ponieważ pogoda szybko lodowaciała i poczuć na skórze można było pojedyncze krople deszczu.

Po półtorej godziny monotonnego marszu przez pustynię w tylko Al'owi znanym kierunku, ten na moment się zatrzymał. Stanął i wygiął się tak, że głowa była zwrócona ku górze i znów uchylił nieco szczępę. Wydał z siebie dziwny odgłos, coś pomiędzy sykiem a... klekotaniem? Wymawianiem "r"?
Analiza rozpoznawcza
Cel: liczba mnoga
Położenie: bliżej nieznane: obszar naprzeciwko
Spojrzał przed siebie, stojąc już normalnie. Odezwał się do Soddi'ego
- nowe cele. Obszar przed nami. Ostrożność- wypowiedział, po czym przylgnął do podłoża- szedł bardzo, bardzo nisko, wręcz jego łokcie i kolana były wyżej niż całość tułowia i mknął przed siebie, jak się okazuje, mieli widok z góry na całe zbiorowisko...

-Miło mi Aizen. Mógłbyś mi nakreślić skąd jesteś? Wiesz gdzie jesteśmy i znasz może takie miejsce jak karczma, czy tawerna?

Wszystko zaczęło robić się dla Darkara coraz bardziej podejrzane. Potwór posiadał ubrania, tatuaże i mówili w tym samym języku. Musiał więc być cywilizowany. Deszcz jednak postanowił się już dużej nie ukrywać i jak lunął, to w jednym momencie Darkar znów zrobił się cały mądry.

-Wiesz co, dobrym planem będzie jednak podejść do tamtych ludzi. To takie słabe osobniki, z tej samej rasy co ja. Ale mądre jak diabli.

Chwycił za miecz  i wydobył go z ponętnego ciała sukkuba, po czym ruszył w stronę jeźdźca i obcokrajowa, machając ręką na znak, by Aizen poszedł za nim. W międzyczasie przemyślał sobie parę spraw i wyciągnął wnioski.

-Słuchaj, obcy, ja chyba wiem o co Ci chodziło z tym moim nazwiskiem. Pewnie u was Larp mówi się na dramaty odstawiane w teatrze? Myślisz że my tu aktorami jesteśmy? To muszę Cię rozczarować. Nie ma %$#@, żebym ja był aktorem. Ja nawet rozpłakać się na zawołanie nie umiem. Albo nie umiem powstrzymać płaczu kiedy trzeba. Kiedyś chciałem należeć do trupy teatralnej, ale mnie nie przyjęli, powiedzieli że za dużo by ich kosztował dzieciak z bogatej rodziny. No cóż, tak już bywa w życiu. Zapisałem się do kółka różańcowego, które okazało się tajnym bractwem... a zresztą co ja Ci będę opowiadał, proponuję jednak poszukać karczmy, bo utoniemy od tych kropel.

Mówiąc to włosy Darkara wyglądały już jak namoczony kępek włosia, a woda na twarzy zaczęła mieszać się z katarem, odejmując mu uroku.

Kucnął przy brzegu, aby mieć widok na całe zajście i jednocześnie nie do końca być widocznym dla ludzi upozycjonowanych niżej. Po cichu załadował nowe pociski do swojego rewolweru i zabezpieczył ponownie, żeby sobie czegoś nie odstrzelić przypadkiem... albo swojego nowemu przyjacielowi.
- Jaki plan?

Kobieta roztaczała nad sobą i koniem jakby barierę, która sprawiała że deszcz spływał na boki nie osiadając ani na niej, ani na koniu.
- Beatrice Devon. U nas uniwersytety są pod władzą inkwizycji, jedyne czego uczą to modlitw i jak zabijać niewinne kobiety i mężczyzn. - Obrzuciła wzrokiem Darkara i koń jakby wyczuwając jej niepokój cofnął się o dwa trzy kroki. - Kim ty jesteś? - mocniej ścisnęła księgę.

To napewno nie jest cosplayerka, skoro tworzy magiczną barierę by ochronić się przed deszczem.... nie sądził, że spotka tu kogoś takiego. Jak tak teraz o tym pomyśleć, wygląda dosłownie jak czarownica.
-U mnie nikogo się nie zabija na uniwersytetach, a tym bardziej nie uczy się na nich modlitw, to dość żenujące u nas.... - protoplasta wyobrażenia o jej rzeczywistości zaczęła już formować się w jego głowie. Będzie musiał byc ostrożny jeśli coś takiego jak magia istnieje w tym "świecie" . Również spojrzał na nowo przybyłego Księcia bielizny i stanął  z boku konia na którym siedziała czarownica.