Mężczyzna jednym ruchem ręki wyjął z buta nóż do rzucania i cisnął nim celując w przerwę w zbroi. Jego łuk tkwił bez cięciwy w kołczanie.
jasna cholera, a mogłem go przygotować - pomyślał szybko. Odskoczył też kawałek żeby znaleźć się dalej od przeciwnika.

Krasnolud w tym czasie zdjął z pleców tarczę i obejrzał się na swój kostur, to znów na upiora. Po sekundzie decyzji, zahaczył kostur na swoje plecy w miejsce tarczy i wziął do ręki buławę, idąc parę kroków w bok tak, by idący na niego rycerz odwrócił się plecami do reszty towarzyszy.
- no choodź, zarazo... - wymamrotał, ściągnąwszy brwi i robiąc możliwie najbardziej groźną minę. Skupił się, spowolnił oddech i starał się przewidzieć ruch czy cios przeciwnika.

Mężczyzna w czasie gdy towarzysze zajęli przeciwnika walką zdjął z pleców kołczan i jak najprędzej uzbroił łuk. Cała ta akcja wraz z naciągnięciem cięciwy mogła mu zająć jakieś 30 sekund maksymalnie.

Wiedząc, że teraz wszystko albo nic, krasnolud poczekał na odpowiedni ułamek chwili i, schodząc o krok w lewo z drogi rycerzowi, wycelował kant tarczy w jego dłoń próbując "przerzucić" jego atak nad sobą, ustępując mu dla własnego bezpieczeństwa. Uśmiechnął się wyzywająco przed wykonaniem manewru, kombinując nad dalszą walką.

Krasnalowi mnij więcej udało się to co zamierzał - zbił on dłoń trzymającą buławę która zamiast rozwalić mu głowę z ogromnym łoskotem uderzyła w kamienną posadzkę. Rycerz, dla zachowania równowagi oparł swój ciężar na tarczy i tą też tarczą zrobił wypad to przodu, chcąc nią uderzyć krasnala. Łucznik mógł mieć problemy z znalezieniem i trafieniem w luki - pancerz płytowy raczej nie był zbyt bogaty w tego rodzaju dziury, najmniej osłoniętą częścią rycerza była wewnętrzna część jego nóg, którą pomiędzy płytami pancerza osłaniała tylko kolczuga. Problem był tylko taki iż rycerz był ciągle w ruchu i trafienie w drobny nieosłonięty całkowicie fragment mogło być dość trudne. A o łuku elektrycznym można powiedzieć niewiele więcej - dalej działał aczkolwiek ciężko było stwierdzić jak bardzo rycerzowi szkodzi.

"Wygląda na to, że muszę trochę zmienić taktykę" wykorzystując fakt, że upiosz jest aktualnie zajęty jego towarzyszami, czarodziej jeszcze bardziej się odsunał od reszty, prawie, że wychodząc z pola widzenia oponenta. Przerwał działanie zaklęcia jako, że elektryczność nie wydaje się dużo robić. Może zamiast próbować zniszczyć ciało, zajmie się jego ekwipunkiem. Żeby zaoszczędzić na mocy użyje zaklęcia o mniejszym polu rażenia. "Acerbus acidum..." wyszeptał inkantację i ledwo co utrzymał koncentrację przez atak kaszlu który go prawie, że zgiął w pół po wypowiedzeniu słów zaklęcia. Lekki, zamaszysty ruch kosturem i w kierunku Zapuszkowanej Mgły poleciała kula kwasu , celując bardziej w tors i nogi tak by nie uszkodzić krasnoluda.

Puszka Mgły od razu zmieniła swój priorytet, obracając się i ruszając wściekle w stronę łucznika. Obracając się, dostał kulką o składzie zbliżonym do Bytomki w ramię, którym trzymał buławę. Kwas przeżarł się przez płyty pancerza, i dostał się do środka. Rycerz puścił buławę i raczej przestał korzystać z swojej ręki. Z dziury w pancerzu ulatywała wściekle mgła. Z kolei drugą władał całkiem sprawnie, szarżując łucznika, i starając się go zepchnąć w przepaść tarczą.

"Cóż to było zaskakująco skuteczne..." pomyślał sobie. Tym razem już nie dał rady i silny atak kaszlu zgiął go w pół. Musi oszczędzać siły jeśli chce dożyć wyjścia z tego miejsca. Gdyby był w stanie się porozumieć z nimi, by powiedział, że musi oszczędzać siły, ale tak to cóż. Miał tylko nadzieję, że nie wpadną na pomysł by rzucić mu świecący kostur.