- Jasne...
Niechętnie przystał na ofertę przewodnika, głównie dlatego iż nie miał pomysłu jak ją odrzucić. Ale przynajmniej miał zarys planu. Odwzajemnił uśmiech przewodnika, może trochę mniej przerażająco a bardziej złośliwie.
- Czyżbym w końcu wiedział coś, czego nie wiesz ty skoro mam naszych... hmmm... gości uraczyć odpowiedziami?

- Kotolubem?- mruknął, jak na zawołanie- Z pewnością mamy sporo do... omówienia.
Mówiąc to wyprostował się, ale nie wychodził z cienia. Nadal bacznie obserwował z ciemności udając groźnego.

Wampir trochę niechętnie postąpił krok ku niemu i zdjął hełm, ukazując swoje młode, całkiem szaroskóre i czerwonookie oblicze. Twarz nieco uczłowieczał jego ironiczny uśmieszek.
- Jak dobrze spotkać kogoś z poczuciem humoru w pracy- stwierdził, uwalniając prawą rękę i podając ją do uścisku- Alaric, rycerz Czarnej Róży. Przy okazji łowca nagród lubujący się w kontraktach na nie-ludzi. Wasze kotki i pieski bardzo przyciągają moją uwagę.

Uścisnął rękę, lecz dość szybko ją wyrwał i cofnął. Dość głośno nabrał powietrza do nosa, jego zęby szybko się wydłużyły co widać było gdy lekko je wyszczerzył, i dziwne, czerwonawe żyły bardzo widoczne na tle jego szarej skóry pojawiły się na skroniach i gardle. Cofnął się dwa kroki, zamykając oczy i lekko drżąc, trochę głośno oddychał. Może po 5-6 sekundach otworzył oczy i opanował drgawki, czerwień była bardzo jasna.
- Poradziliście sobie krwawo z tą wilkołaczycą?- wychrypiał, co utrudniały mu kły, które próbował chyba schować sądząc po dziwnej mimice i napięciu. Widać było że lekko wyprowadziło go to z równowagi.

Odsunął swoją podaną wcześniej rękę z daleka od siebie. Widać było, że mu mija, bo żyły zaczęły łagodnieć i stopniowo zanikać, a kły jakby na nie spojrzeć dosłownie wsunęły się w górną szczękę wampira, choć wyraz twarzy był nadal bardzo spięty i siłą rzeczy lekko groźny, a oczy dziko błyszczały.
- Tak... tak, nie traćmy czasu. Zaraz mi przejdzie...- powiedział, choć chyba sam sobie nie wierzył i założył hełm, uprzednio wycierając dłoń o biodro licząc, że to usunie fragmenty zaschniętej krwi. Z hełmem na głowie, postąpił ku nim krok pokazując gotowość do marszu.

Łotrzyk z westchnieniem, oglądając się za kelnerkami, alkoholem oraz jedzeniem szedł dalej. Zerknął na wampira, dla urozmaicenia drogi uznał iż warto się zintegrować. Starając się nie zbliżając bardziej niż konieczne, ze względu na krew która jak się okazuje ma dość mocne działanie, spróbował jakoś zagaić rozmowę.
- Nigdy nie miałem okazji pracować z wampirem, łowcą nagród i rycerzem w jednym a trochę już pracuję dla Gildii.

- Kata to raczej za mocne słowo. Zwykle unikam rozlewu krwi bo najzwyczajniej nie jest potrzebny do wykonywania pracy, zajmowałem się głównie planowanymi kradzieżami z rozmachem.
Zerknął gdzie był przewodnik i kontynuował trochę ciszej.
- Tylko teraz Gildia poleciła mi zająć się cholernym Kotem, pewnie dlatego iż osoby które bardziej się do tego nadawały zginęły. O czym nawet wcześniej nie raczono mi powiedzieć i chyba niezbyt przejęto się faktem iż mogłem dołączyć do grona trupów.

- Mnie osobiście Kot gra na nerwach i tylko utrudnia życie aczkolwiek polecono mi go zrekrutować, chociaż mi osobiście bardziej podobało by się jakby zawisnął. Albo przepadł.
Przez chwilę milczał, zastanawiając się dokąd zmierza on i ta rozmowa. No i jeszcze raz się upewnił iż przewodnik go nie słyszy.
- Gildia ostatnio wydaje mi się nie być tym co dawniej, bardziej przypomina swój własny cień niż organizację którą była kiedyś...